MVO 
Oekraïne schreeuwt nog steeds om hulp
Ruim een jaar na de inval van Rusland verstomt de aandacht voor de oorlog in Oekraïne. En dat terwijl het conflict in alle hevigheid voortduurt en er elke dag talloze slachtoffers vallen. Medische hulpmiddelen, zoals verbandmiddelen en AED’s blijven dringend nodig. Oekraïne schreeuwt nog steeds om hulp ..
In 2022 doneerde deBesteEHBOdoos bijna 9000 kilo hulpgoederen aan goede doelen. Een groot deel daarvan was bestemd voor Oekraïne, dat zal u niet verbazen. Hulporganisaties, waaronder de Stichting Holland-Oekraine, maar ook particulieren namen contact met ons op. We hielpen waar we konden. Zo gaven we ook gehoor aan de oproep van Jane Chuhu die inmiddels al jaren in Groningen woont maar geboren is in Oekraïne. In november kwam ze langs bij ons magazijn, toen nog in Sappemeer, en kon ze twee auto’s vullen die enkele dagen later richting het oorlogsgebied vertrokken.
Dankbaarheid
Jane was dusdanig onder de indruk dat ze moeite had om een reactie op papier te krijgen. Toch stuurde ze ons het volgende bericht: ‘Ik worstel om de juiste woorden te vinden om mijn dankbaarheid aan deBesteEHBOdoos uit te drukken voor hun donatie. Vorige week hebben we twee auto’s gevuld met onbetaalbare lading. Er waren veel dozen met ongelooflijk noodzakelijke eerste hulpartikelen, die op dit moment zo nodig zijn in Oekraïense ziekenhuizen.’
‘Leven gered met AED’
Het verhaal kreeg enkele weken geleden een nog mooier vervolg toen Jane een bericht ontving dat met één van de gedoneerde AED’s een leven is gered. Midden in de nacht kwam er een Whatsapp-bericht met de tekst: ‘Vandaag heeft uw AED een hart opnieuw opgestart. Ik had hem zelf niet kunnen redden.’
Niet alleen de apparaten maar ook de meegeleverde batterijen en elektroden zijn voor de mensen in Oekraïne een godsgeschenk. Of om met Jane’s woorden te spreken: ‘Het lijkt de schat van Aladdin wel.’ Na elke inzet van een defibrillator moeten de elektroden immers vervangen worden. En ook accu’s/batterijen moeten regelmatig worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat de AED betrouwbaar is op het moment dat deze wordt ingezet.
‘Te gevaarlijk om zelf naar Oekraine te gaan’
Zelf is Jane nog niet in Oekraïne geweest sinds de oorlog is uitgebroken. Haar familie die er nog steeds woont heeft haar dat ten strengste verboden. De situatie is veel te gevaarlijk, vertelt Jane: ‘Mensen hebben een ouderwets beeld dat oorlog met tanks en soldaten wordt gevoerd. Maar het grootste gevaar schuilt juist in de raketaanvallen. De grootste verwoestingen en de meeste doden vallen door wat er uit de lucht op je hoofd kan vallen.’ Mijn moeder zegt: ‘Jij hebt kleine kinderen waar je voor moet zorgen dus je mag hier absoluut niet komen.’
Andersom blijven haar familie en vrienden moedig stand houden in Oekraine: ‘Ik heb het één keer gevraagd of ze naar Nederland wilden komen. Maar het antwoord was duidelijk. Ons huis staat hier en wij gaan ons huis niet verlaten. Wij gaan terug vechten als het moet.’
Dubbel gevoel
Elke paar weken gaat er wel een lading hulpgoederen op transport waar Jane bij betrokken is, vaak via hulporganisaties zoals Hope for Ukraine. Niet alleen medische materialen, maar ook kleding, voedsel, matrassen .. De ‘Groningse’ haalt letterlijk alles uit de kast om de nood te ledigen. Al is het wel een dubbel gevoel: ‘We zijn natuurlijk super dankbaar dat we zoveel hulp krijgen. Maar aan de andere kant weet je dat het naar mensen gaat die alles kwijt zijn. Of zonder benen in het ziekenhuis liggen .. Dan kun je alleen maar denken: wanneer houdt dit op? Soms is het teveel om te begrijpen.’
Toch zijn het de positieve berichten die haar goede moed geven en de kracht om door te blijven gaan met het inzamelen van hulpgoederen. Zoals bijvoorbeeld het bericht over de succesvolle reanimatie. Daarmee pept ze zichzelf dan weer op: ‘Elke dag gaat het wel een keer door mijn hoofd dat het goed is wat we doen. We hebben toch een leven gered. Dat is prachtig.’
