Planner Mirella denkt duurzaam: ‘Niet omrijden voor één verbandkoffer’
Mirella Werther is er eentje van niet lullen, maar poetsen. Een jaar geleden kwam de Brabantse bij ons in dienst op de afdeling planning. Daar gaf ze in no time haar visitekaartje af: niet dralen maar doorpakken. Tel daar vrolijkheid en een no-nonsense mentaliteit bij op .. en je hebt een aardig beeld van onze medewerkster planning. Lees verder om Mirella beter te leren kennen ..
‘Pondje gehakt met een praatje’
Als ik mijn collega half juni bel voor een interview trekken we eerst een kwartier uit om bij te kletsen. Want ook gezelligheid is deze moeder van twee jonge meiden niet vreemd. Een eigenschap waar ze in haar vorige baan als verkoopster in een slagerij goed gebruik van kon maken. Klanten kregen er bij een pondje gehakt gratis een leuk praatje bij. Van huis uit is Mirella opgegroeid met het slagersvak. Het was dan ook niet meer dan logisch dat ze in die branche bleef werken nadat haar ouders met hun zaak waren gestopt.
Bedrijfsongeval
Niks aan de hand, zou je zeggen. Tot een vervelend bedrijfsongeval roet in het eten gooide. Vanaf dat moment was er letterlijk van alles aan de hand. Bij een val in de slagerij liep Mirella een zenuwbeschadiging aan haar arm op. Toen het gebeurde had ze zelf niet eens in de gaten hoe erg het was: ‘Snel opstaan voordat iemand het ziet. Dat was wat ik dacht,’ doet ze nuchter haar verhaal. ‘Collega’s zagen wel dat ik wit weg was getrokken. Ik was met mijn volle gewicht op mijn elleboog terecht gekomen maar ik had niks door. Het enige wat ik zag waren sterren. ’
Re-integratie
‘Met een weekje rust ben ik er wel weer,’ dacht no-nonsense Mirella. Dat liep even anders. Na het ongeluk in oktober 2019 probeerde ze wel om het werk in de slagerij op te pakken maar dat werd geen succes: ‘Ik kon niet eens schakelen in de auto,’ vertelt ze verder. ‘Dus ik zat al snel ziek thuis. Na een jaar kwam ik in een re-integratietraject terecht waar duidelijk werd dat ik het over een andere boeg moest gaan gooien. Ook mentaal had ik het zwaar. Als je wel wilt maar niet kunt werken ligt een burn-out op de loer.’
‘Ik had geen idee wat ik ging doen maar het leek me wel leuk’
Na twee jaar ziekte volgde de ww en werd solliciteren een verplichting. Er kwam niks voorbij waar haar hart een sprongetje van maakte. Tot ze in het voorjaar van 2022 op de vacature voor een medewerker planning stuitte. Dat was bingo! Na gesprekken met directeur Bob Kolsteeg en zijn rechterhand Irene Schotman was de kogel meteen door de kerk: ‘Ik had geen enkele ervaring met administratie. Andere werkgevers deden daar moeilijk over maar dat was bij deBeste geen probleem. Ze zagen het gewoon zitten.’ Haar reactie was typisch Mirella: ‘Ik had geen idee wat ik ging doen maar het leek me wel leuk.’ Pipi Langkous is er niks bij!
Efficiënt en duurzaam plannen
Inmiddels zijn we een jaar verder en heeft de goedlachse medewerkster het prima naar haar zin. Vooral het thuiswerken bevalt haar uitstekend. Ideaal als je twee kinderen in de basisschoolleeftijd hebt. ‘Ondanks de afstand is de communicatie met collega’s prima. Ik overleg telefonisch met mijn mede-planner Eric. En ik heb veel contact met onze controleurs die de hele dag onderweg zijn.’
Mirella heeft ook graag eer van haar werk: ‘Heerlijk als de planning rond is, en als die zo efficiënt mogelijk is. Ik ben heel benieuwd of je dat terug gaat zien in de cijfers. Of onze chauffeurs inderdaad minder kilometers hebben gemaakt dan voorheen. Als het aan mij ligt, gaan we natuurlijk niet voor één verbandkoffer omrijden,’ zegt ze met een knipoog.
Sociaal ondernemen
In tegenstelling tot sommige collega’s die zichtbaar hinder ondervinden van hun beperking, heeft Mirella tijdens het werk geen last van de zenuwbeschadiging. Toch is ze trots dat ze bij een sociale onderneming werkt: ‘Heel fijn dat ik ondanks mijn gebrek aan ervaring deze kans heb gekregen. En vergis je niet, wij verstouwen heel wat met een relatief kleine club mensen. Als ik tegen familie of vrienden vertel dat wij bijna allemaal een afstand tot de arbeidsmarkt hebben, wordt er soms raar gekeken. Maar het geldt ook voor mij. Ik heb een burn-out gehad waardoor ik een tijdje niet kon werken. Je ziet het niet altijd aan de buitenkant.’
Tekst en foto’s: Liesbeth de Wijs